Categoriearchief: Geen categorie

 

Toelichting:

Vader protesteert tegen de uithuisplaatsing in het pleeggezin (voortzetting). Hij gaat in hoger beroep tegen de uitspraak van 5 juni 2015 en draagt onder andere aan dat er geen Familiegroepsplan is opgesteld. De rechter verwerpt dit. Het stukje hieronder is gekopieerd uit de beschikking.

4.7 Namens de vader is verder aangevoerd dat de ouders ten onrechte niet de mogelijkheid is geboden om een familiegroepsplan op te stellen. Het hof passeert dit verweer van vader. Artikel 1.1 van de Jeugdwet bepaalt dat een familiegroepsplan een hulpverleningsplan of plan van aanpak is dat opgesteld is door de ouders, samen met bloedverwanten, aanverwanten of anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren. Uit het raadsrapport van 2 april 2014 blijkt dat op 3 maart 2014 en op of omstreeks 17 maart 2014 netwerkoverleggen tussen de ouders, hun beider families en de GI hebben plaatsgevonden waarin concrete plannen zijn gemaakt en doelen zijn besproken. Uit de stukken blijkt verder voldoende dat met instemming van alle betrokkenen in eerste instantie is ingezet op terugkeer van [de minderjarige] naar de vader en dat plaatsing binnen het netwerk eerst aan de orde zou komen als thuisplaatsing bij de vader niet mogelijk zou blijken. Ter begeleiding en beoordeling van de mogelijkheden van aanvankelijk alleen de vader en later ook de moeder om als opvoeder(s) van [de minderjarige] te fungeren is de vader, althans zijn de ouders op 24 april 2014 aangemeld bij [E] .

Daarnaast geeft de rechter aan dat er sprake is van een negatieve ouderschapsbeoordeling op 10 maart 2015. In de tekst is terug te vinden dat het gaat om verslavings- en relatieproblematiek. Ook vindt de rechter de hechting aan de pleegouders van belang.  De verlenging van de uithuisplaatsing blijft staan en wordt opnieuw bekrachtigd door het Hof.

De afwijzing van de UHP is onderbouwd. Het roept wel een vraag op: Hoe lang is een Familiegroepsplan eigenlijk geldig? In deze zaak zou ook een nieuw Familiegroepsplan mogelijk moeten zijn om bijvoorbeeld het contact tussen kind en ouders te helpen vormgeven ondanks dat het kond in een pleeggezin verblijft. Het betreft dan een nieuwe vraag. Het kan ouders helpen te accepteren dat hun kind in een pleeggezin opgroeit. Aandacht voor de pijn die ouders ervaren is een belangrijk aspect, omdat dit onderdeel van invloed is op de relatie tussen kind en ouder.

 

Bron: ECLI:NL:GHARL:2015:10110, Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 200.176.298/01 en 200.176.617/01

In de nieuwe jeugdwet die op 1 januari 2015 van kracht werd, is vastgelegd dat families het recht hebben om zelf een plan te maken wanneer ze te maken krijgen met professionele hulp in situaties wanneer er zorgen zijn over opgroeien van kinderen, bij echtscheiding, bij langdurige ziekte of wanneer ingrijpen dreigt. Gemeenten hebben een taak dit onder de aandacht te brengen

Bron: Gemeente.nu – Jeugdwet geeft familiegroepsplan een kans

Transformatienieuws en natuurlijk ook het Familiegroepsplan heeft een plekje gekregen op deze dag! Ik ga zeker kijken en luisteren. Paviljoen 6 om 14.15

Opgeven kan niet meer de 1300 plekken zijn bezet

Bron: Home – Voor de Jeugd Dag

Uit het artikel:Jeugdzorg kan nog terug ” De focus in de jeugdzorg op de eigen kracht van een familie – of netwerkberaad is niet zonder gevaar, met name voor probleemgezinnen. Het is een aanpak die zich eerst maar eens moet bewijzen. Tot die tijd kan de jeugdzorg beter inzetten op het behoud van de inmiddels verworven professionaliteit. In Nederland draaien families en […]”

Bron: Jeugdzorg kan nog terug

Gesteld wordt dat Eigen kracht en het Familienetwerkberaad in probleemgezinnen meer kwaad dan goed zou doen. Het bewijs hiervoor is afkomstig van het WODC (Wetenschappelijk Onderzoek en DocumentatieCentrum). De onderzoeken die er zijn, zijn volgens hen te weinig methodisch, verouderd en met name uit het buitenland afkomstig zijn. Niets mis met kritische uitspraken, dat zet de mens aan tot nadenken (en schrijven zoals in mijn geval). Ook niets mis met de wens om actueel Nederlands onderzoek, maar het roept wel iets in me op………

Ik mis namelijk de nuancering.  Ook bij het werken met Multiprobleemgezinnen zijn er mogelijkheden voor Eigen kracht  en creatieve oplossingen, opvang en ondersteuning door ‘gezonde en betrokken’ familieleden of netwerk. En natuurlijk zijn er situaties waarbij men niet wil of het niet lukt. Maar betekent dit dat we moeten stoppen? Nee,  die andere kant moeten we niet vergeten: kinderen en ouders die na vele jaren hulpverlening zich eindelijk gesteund en gehoord voelen (door de belangrijkste mensen……..hun familie en hun netwerk). En ja, een stok achter de deur, om een gezin in beweging te krijgen, is soms ook een reden om een beraad te willen en wel je netwerk aan te boren. Natuurlijk hoopt niemand dat het zover hoeft te komen, want voorkomen is beter dan genezen.

Snel truukje? 

Dat er twijfels zijn over de inzet van een familieberaad bij probleemgezinnen en de soms beperkte hoeveelheid Eigen kracht is te begrijpen. Het is geen truukje wat je snel toepast.  Het kost veel tijd om een gezin zich te laten  open stellen en een patroon (van bijv. isolement)  te doorbreken (je bent dan zo kwetsbaar). Zie het als een afgebroken huis weer opbouwen. De stenen hebben weer metselwerk, moeten op de juiste plek en hebben een fundering nodig. En als de basis staat kan je beginnen met inrichten. Probleemgezinnen kunnen dat meestal niet alleen. Een professional die zowel empatisch is als sterk in zijn schoenen staat  (de electriciteit en riolering aanlegt) is zeker aan te bevelen!.

Hoe zorg je dat het wel werkt?

Essentieel zijn de afspraken die je met elkaar maakt over kaders, informatieverstrekking en evaluatiemomenten. Duidelijkheid dus. Wat kan wel en wat kan niet. Wat hebben we nodig om het vast te houden, wie trekt er aan de bel als het plan dreigt te mislukken? Welke professionals hebben we wel (tijdelijk) nodig?

Wat mij betreft zijn professionals onderdeel van het  (1e deel van het) beraad. Niet in het bedenken van de oplossing, maar wel in de informatieverstrekking, in het aanbieden van (tijdelijke) hulp daar waar gewenst en nodig. Wat hebben zij te bieden? Wat is het alternatief?

Iedereen wil de regie kunnen hebben over zijn eigen leven. Ook daar waar het ogenschijnlijk niet handig is om dat te doen zijn er absoluut onderdelen te vinden waar bewegingsruimte is.

Denk bijvoorbeeld aan:

  • welke stap nemen we eerst? op tijd opstaan of het huis schoonmaken?
  • wie wil je dat er met je meegaat? of wil je juist alleen?
  • wie mag er aan de bel trekken als het mis gaat?
  • enz.

Het goede nieuws! Er zijn (onafhankelijke, gekwalificeerde) hulpverleners die volgens de bewezen methode Signs of Safety Familieberaden kunnen organiseren.